I ja!

Fly · Gość

Tak więc. Seria "Szkoła Gwiazd" prawdopodobnie nie ruszy, więc chciałabym zapisać się tutaj.

Imię i nazwisko bohatera: Fly Dexter
Wiek: 19 lat.
Aktor: Brandon Routh
Funkcja: Pośrednik
Mój e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]
Próbka tru!rczości:

- Dziewczyny w twojej szkole dzielą się na głupie i bardzo głupie -stwierdził Charles. - Znaczy się, w znacznej większości. Chłopaki, ciuchy i imprezy.
Spojrzałam na niego. Najwyraźniej nakręcał się i zamierzał uraczyć mnie długą tyradą na temat wychowania dzisiejszej młodzieży, a właściwie jego karygodnego braku.
Charles był kolegą mojego ojca, byłym żołnierzem i najbardziej wnerwiającym osobnikiem, jakiego w życiu spotkałam, wyłączając CATa (CAT - Cornelius Aaron Torrens, bardzo kotowaty, bardzo wkurzający). Posiadał łysinę, złoty kieł, sztylet w cholewce buta (na wszelki wypadek) i charakter, z którym mógłby iść na Bastylię razem z rewolucjonistami. Nie trawił arystokratów.
Czasami zastanawiam się, jakim cudem został moim kamerdynerem.
Chociaż słowo ,,kamerdyner" nie oddaję należycie sytuacji. On uważa, że jest osobą, która pilnuję, aby ,,panienka nie zrobiła sobie odleżyn na tyłku z nieróbstwa".
Cóż, można i tak.
W każdym razie dzisiaj Charles uraczył mnie taką mówką:
- Każdy człowiek ma trzy niezmienne atrybuty: siłę, mądrość i charakter. Siła polega na wykorzystaniu swoich możliwości do celów praktycznych, takich jak obrona - Charles zrobił przerwę i popatrzył na mnie wyczekująco, jakby spodziewał się protestu. Jakoż, że protest nie następował, kontunuował wykład. - Ciała nie powinno wykorzystywać się jako wabik na... chłopaków, jak wy byście powiedzieli, ani jako ozdobę. Dlatego uważam, i powtarzam ci to jeszcze raz, Greys, że nie powinnaś iść na bal w tej sukience, co ci ją przysłał ojciec. Ma dekolt niemalże do pasa.
Uśmiechnęłam się, popijając colę. Po ludzku, jakby to określił Charles, czyli prosto z butelki. I tak nie miałam zamiaru iść w tej przebrzydłej falbankowej kreacji, która wyglądała, jakby uszyto ją z firanki. Bardzo małej i prześwitującej firanki.
Chodzę do szkoły dla panien z dobrego domu, mieszczącej się w Paryżu. Właściwie to wszystko, co należy o mnie wiedzieć, bo, niestety, i tak większość ludzi kwituje moje żałosne próby przedstawienia się jako osoby, Greys von Rease, stwierdzeniem:
- Twój tato jest sekretarzem obrony? Och, faaaaajnie.
To, uszczupla krąg moich przyjaciół do Florence Diamand, koleżanki ze szkoły i jedynej ,,panienki", na widok której Charles nie dostaję spazmów.
- Mądrość polega na właściwym wykorzystaniu swoich możliwości i wyciąganiu poprawnych wniosków z wcześniejszych doświadczeń. Po co komu znajomość trzech języków, skoro nie umie porozumieć się z ludźmi? Po co etykieta? Prawdziwa mądrość polega na właściwych osądach. Prawdziwy człowiek nie uważa innego człowieka za zdobycz, dlatego jestem przeciwny wszelkim formom podrywu. Żerowanie na najniższych ludzkich instynktach to nie powód do dumy.
Gadał tak od chwili, kiedy Magdalen Watson zrobiła do niego słodkie oczka. Magdalen robi słodkie oczka, do wszystkiego, co się rusza. CAT powiada, że ma kompleksy i musi się dowartościować.
- Charakter człowieka jest bardzo ważny. Zamykanie się w sobie, agresja, zbytni egocentryzm, skupienie się na rzeczach przyziemnych to oznaka słabego charakteru. Człowiek silny nie udaję przez sobą, kim jest. Nie kształtuje sobie ymidżu (Charles wymawia to słowo, jakby było dziwnym, zagranicznym tworem, a nie zwykłym, angielskim wyrażeniem).
Znajdowaliśmy się w domku letniskowym w Espoo, mieście o jakże miłej dla ucha nazwie, znajdującym się nieopodal Helsinek. Ulica, na której znajdował się nasz maleńki dworek nazywała się Asemaraitti, czego nie potrafiłam wymawiać, głównie dlatego, że jeszcze nikt mi nie powiedział, jak.
Nawet CAT stąd zwiał (do matki, do Waterloo w stanie Iowa), a przecież zwykle lojalnie siedzi ze nami jak pies. Znaczy się, jak kot.
W każdym razie na zewnątrz padało, jakby Stwórca nie miał akurat nic do roboty oprócz utrudniania mi życia.
Siedziałam w salonie i powtarzałam w myślach przemówienie, które mam wygłosić na balu rozpoczynającym rok szkolny. Jestem przewodniczącą samorządu, ku niemej rozpaczy pana McMillana, dyrektora, a także połowy Grona PedaNieLogicznego. Oprócz pana Laurenta, biologa, który, w gruncie rzeczy pochodzi z ,,pospólstwa" i za bardzo mu nie przeszkadza, czy ktoś przychodzi na bal w spodniach, czy w kreacji od... od KogośTamBardzoZnanegoIDrogiego. I pana Péreza, astronoma, z którym potrafię się dogadać. I pana Thomasa, fizyka. Za panem Thomasem latają w wywieszonymi jęzorami niektóre dziewczyny w szkole (,,Oznaka słabego charakteru, ot, co!"). Ja go lubię, bo jest dobrym fizykiem i umie wytłumaczyć, czym jest bozon Higgsa bez uciekania się do podglądów w Wikipedii.
No, to już chyba wymieniłam już wszystkich, których lubię w tej szkole. Florence, moja najlepsza przyjaciółka, pan Laurent, pan Pérez, pan Thomas... no i Magdalen, mimo, że zachowuję sie zwykle jak opętana seksem mniszka (słowa CATa).
Właściwie to nie mam po co wracać.
Czasami myślę, że Robespierre miał rację.
Pieprzona arystokracja.

Suze

Tak! Tak! I jeszcze raz tak. ale to i tak ode mnei nie zależy.

Fly · Gość

Super! To ja się chyba zarejestruje...

Suze

No xD

Fly. · Gość

zarejestrowałam się. Teraz tylko czekać na klucz...

Flora

ja się zgadzam Smile

Fly

Cudownie... ile osób musi się jeszcze zgodzić?

Flora

teoretycznie powinny się zgodzić trzy adminki (ja się już zgodziłam), ale Laura i KoTi na pewno się zgodzą Wink

Fly

Super! Czyli już jestem w towarzystwie?

Flora

myślę, że można tak powiedzieć Wink

Fly

super, zaraz napiszę coś o sobie i swoim bohaterze.